#05 – Fiets

Er zijn een aantal zaken die reizen per fiets zo fantastisch maken.
Het landschap, de omgeving, zien we beter dan als we per auto zouden reizen. We zien meer details, merken meer op, zowel buiten als in de stad. En door het ontdekken van bijvoorbeeld die kleine restaurantjes hebben we ook meer contact met de bevolking van het gebied waar we door heen fietsen, en leren we het land beter kennen. En mensen hebben vaak interesse in (en soms respect en soms onbegrip voor) wat we doen, en begrijpen dat een praatje over het weer voor ons meer is dan een beleefdheid, dat het voor ons, net als vaak voor hen, heel belangrijk is.
Daarnaast is de lichamelijke inspanning fijn, een hele dag bezig geweest zijn voelt prettiger dan de hele dag in een auto gezeten te hebben.
En zo zou ik nog even door kunnen gaan.

Na drie erg zware fietsdagen zijn we aan het twijfelen. Het landschap is hier grootst, gigantisch, indrukwekkend, maar niet gedetailleerd, bijna onaf. Vanaf de fiets zien we niet meer dan vanuit de auto, behalve misschien wat extra stof, wat extra stenen. Daarnaast is er tussen de fourwheeldrive-bedienende restaurants (losse fietsers zijn niet echt welkom…) die voor ons dagafstanden uit elkaar liggen, helemaal niets. Dus leuke contacten, kleine praatjes, zitten er hier ook niet echt in.
De wegen zijn zo kapot gereden en zo slecht dat we vaak moeten lopen, de fietsen moeten slepen door het gruis en het zand. Of het is wasbord, waar je wel íets van merkt als je er met 60 km/u overheen jakkert, maar waar je polsen (en edelere delen) kapot van gaan als je er overheen probeert te fietsen.

Het is het tweede gebied ter wereld waar we voor onszelf van zeggen dat de fiets niet het ideale vervoermiddel is. Dus we slaan af van onze geplande route, naar een dorp, en hopen daar een lift te krijgen naar fietsbaardere gebieden.