Evo Morales – Cycling South …. America!

#17 – Evo! Evo! Evo!

We hebben hem gezien: Evo Morales! Evo! Evo! Evo!

Na een vroeg en weer heerlijk fruitsalade-voor-70-cent-ontbijt slenteren we richting markt. Het is druk, heel druk. Opeens is er commotie: mensen gaan rennen, roepen. Is hij daar? Is Híj daar? ´Evo! Evo! Evo!´, wordt geroepen. Iemand zegt iets negatiefs, tenminste, dat concluderen we uit de scheldkanonnade die hij over zich heen krijgt.
We wurmen ons naar het grote plein, tegenover Casa de la Libertad (Huis van de Vrijheid), waar hij het congres zal toespreken en later misschien ook het volk. Misschien is er iets te zien, maar we zien niets. Wel horen we via luidsprekers dat hij met zijn toespraak begint, maar we begrijpen er niets van. Continue reading #17 – Evo! Evo! Evo!

#09 – Stem ja!

Op bijzonder veel gebouwtjes buiten de stad staan politieke leuzen geschilderd. ´Stem ja voor de nieuwe grondwet!´, en ´Evo Morales!´. Aan de staat van sommige van deze bouwsels te zien behoorlijk oude kreten, maar niemand die zich daar druk over maakt.
We vragen ons af of dit uitingen van ondersteuning van de bevolking zijn, of door de betreffende beweging zelf geschilderd is, zoals verkiezingsposters in Nederland. Voorlopig zijn we er nog niet achter. Wel lijkt het er ons tot nu toe naar dat Evo Morales, ´de eerste inheemse president´, een over hem tevreden volk bestuurt.

Aanvulling: de nieuwe grondwet is vorig jaar aangenomen, Morales sinds eind 2005 president.

#07 – Zwart achter de oren

Hel.

Heel erg veel toeristen die in Potosi zijn, doen het. En ook al waarschuwt onze reisgids in drievoud, als zoveel mensen het doen, kan het toch niet zo heel erg zijn?

Vlakbij Potosi is een mijn waar onder andere nog zilver wordt gewonnen. De Cerro Rico (´rijke berg´) torent boven het stadje uit, en heeft het sinds de 16e eeuw veel rijkdom gebracht. Alleen moeten die grondstoffen voor ze hun geld op kunnen brengen wel uit de berg gehakt worden. En dat is een minder glorieus verhaal.
Toeristen kunnen een tour door de mijn boeken. Dat is deze keer niet vanuit een luxe 4×4 naar buiten kijken, maar met laarzen, beschermende kleding, helm en hoofdlamp tweeëneenhalf uur door het donker lopen en klauteren.

Continue reading #07 – Zwart achter de oren